Бурынғы өткен заманда бир ҳаял ҳәм оның еки баласы болыпты. Балаларының аты Асан ҳәм Үсан екен. Ҳаял жесир ҳәм кембағал болып, олардың жеўге ҳеш нәрсеси қалмапты. Бир күни ҳаял қоңсысынан азырақ бийдай сорап, оны қазанға салып былғайберипти-былғайберипти. Балалары анамыз мазалы аўқат писирип атыр деп күтип отырып, шаршап уйықлап қалыпты. Анасы болса бул ертең жақсы тағам болады деген үмитте қазанға меҳр менен қарап, таңға шекем қазанды былғайды. Оның ишине бир-еки бектас салыпты. Азанда турып қараса қазанның басында 30 периштениң қазанның ишине кишкене бармағын салып отырғанын көрипти. Қазанды ашып қараса мазалы тағам пискен екен.
Топлаған: Сахибжамал Есемуратова
